ادما رو لبریز نکنیم!
انقدر با غرور بی جا و توقعات الکی مون ادما رو بهم نریزیم؛
آدما رو از مهربونی شون پشیمون نکنیم؛
باورکنیم آدمایی که کینه به دل نمیگیرنم میتونن کینه ایی باشن ؛
اونا رو از خودشون متنفر نکنیم.
یقین داشته باشید آستانه تحمل آدما حدی داره اونا رو از زندگی خسته نکنیم.
آدما به اندازه کافی درگیری تو روزمرگی های زندگی شون دارن ؛
حوصله بحث سر برداشتهای اشتباه ما رو ندارن.
علایق خودمونو به آدما تحمیل نکنیم.
اونا فقط یک بار حق زندگی دارن ،
کار به کار آدما نداشته باشیم؛
سرمونو از زندگی ادما بیاریم بیرون
آدما به اندازه کافی سرگرم زندگی خودشون هستن؛
آدما دیگه دل و دماغ سابق رو ندارن
دلشکستن تاوان داره ،
قلب ادمایی که دوستمون دارنو نشکنیم.
حواسمون به دیگرانم باشه،دیکتاتور زندگی نکنیم
بترسیم از زمانی که همون آدما نسب به ما سرد بشن
بخدا که اگه از چشمشون بیوفتیم هیچ جوره دیگه به چششون نمیایم...