ای عشق جاودان من!تمام افکارم همیشه و در همه حال به سمت تو خطور میکند.

شاید برای همیشه از کنارم رفته ایی اما هنوز هم از زمانی که در قلبم ظهور کرده ایی تورا در قلبم حس میکنم.

شاید ماه ها از دوری تو و وصالت با دیگری میگذرد اما من تمام این مدت به اندازه چندهاسال برایم گذشته است.

در این روزگار تنهایی ام به تمام اتفاقاتی که هستی ام را از من بگیرد و مرا از این دنبا جداکند فکر کرده ام.

اما می خواهم قبل از این که لحد را روی من قرار دهند تورا با او درحال خندیدن ببینم.

اخر خوشحالی تو حتی اگر برای دیگران باشد برای من قدر دنیا،ها ارزش دارد.

نمیدانم شاید هم برای این است که نمی خواهم زمانی که برگشتی با یک قبر سردوبی حس که معٍرف من است مواجه شوی.

میبینی!من هنوز هم در رفتن تو سردرگمم.تویی که حال تمام وجودت از ان شخص دیگری شده است.

من هنوز هم تورا در قنوت نمازم دعا میکنم که نکند روزی آه تمام آن گریه های شبانگاهم تورا فراگیرد.

کاش بودی و میدیدی از زمانی که قلبم را از آن تو کرده ام دیگر من وجودی ام را از دست داده ام.